Icimdeki Doga

nehirler akiyor icimde
dökülüyor caglayarak
ruhumdaki denizlere
cicekler aciyor zaman zaman
ya da bulutlar kapliyor beynimi
ele gecirmis doga bedenimi
firtinalar esiyor yüregimde
bazen bir huzur gönlümde
bazense bir kuraklik icimde
ya da sirilsiklam ruhum
bir askin esiginde
ne care ki doganin bir yili
yayilmis ömrümün bütününe
uzun da sürse kisa da
geri gelmiyor mevsimler gittiginde
duygular istekler eksilmeden sürse de
hem bahar hem de yaz
gecmis gitmis bir kere