Insanligin Uzun Öyküsünün, Nesillere Aktarilan Yildiz Gücünün, Kutsal Tasin Romani
Lady Amelia kutuyu acip icindekinin ne oldugunu gördügünde nefesi kesildi Ömrü boyunca görmüs oldugu en zarif, en güzel kolyeydi bu... Sevincten ve aniden icini kaplayan umuttan basi dönmüs halde altin zinciri kutudan cikardi ve isiga tuttu. Ustaca islenmis altin cerceveye yerlestirilmis olan mavi, carpici bir tasin icinden, gök kusaklarindan ve göllerden calinmis tüm renkler fiskiriyordu. Efsane, bu tasin, kocasini aldatmis ve buna karsilik ölümle cezalandirilmis olan bir kralicenin lahdinde bulundugunu söylüyor... Karisinin gerdanligi boynuna takmasi esnasinda Corneliusun dudaklarinin arasindan dökülen bu sözler, Amelianin tüm umuduyla sevincini yerle bir etmeye yetmisti. Amelia aniden hayatinin hakikatini kavradi Cocuklarinin artik ihtiyac duymadigi, kocasinin soguk ve zalim oldugu, geriye kalan bir avuc arkadasinin arkasindan dedikodu yaptigi bir kadin... Katlanilamaz bir durumdu bu Ama cekip gidemezdi, cünkü yasalar kocasina onun hayati ve ölümü üzerine hükmetmesi icin tam yetki veriyordu.
