Yasadiklariniz gecmisinizdir, cünkü evren yansir
Ispartali, orta yaslarda, güzel, zengin, ihtirasli bir kadindi acimasizdi ve epey can yakmis, cok ah almisti. Bir gecelik iliskinin ardindan, sabah uyandiginda beraber oldugu delikanlinin cesedini buldu, üstelik müphem bir tuzagin pencesine düstügünü anladi. Geceledigi otel odasi kanli bir hücreye dönüsmüs ve mechulün icine hapsolmustu. Onu buradan kurtaracak ipuclarinin kendi gecmisinde oldugunu fark etti.
Nereden baslayacakti
Bir süre önce öldürülmüs kentin en zalim tefecisinden mi
Katil oldugundan süphelendigi, issiz-gücsüz genc sevgilisinden mi
Yoksa masum bir delikanlinin katil olarak tutuklanmasina göz yummus olmasindan mi
Oysa gercek, idrak sinirlari ötesinde bir yerlerdeydi. Yoksul cocuklugunda annesinden dinledigi ve burun kivirdigi bir efsanenin icinde bulmustu birden kendini Gelincik Ana Efsanesi.
Insanoglunun adaleti kusurluydu, ruh barindirmiyordu icinde ve parayla egilip bükülebiliyordu. Tanri en bastan söylemisti zaten;
Yasami tasarlarken icine bir tek adaleti koymadim, koysaydim yasam olmazdi
