Yazmak, yöntemin bireyselligiyle tartisiladursun ben hep, siirin en samimi ve en damitilmis duygu dökümü oldugunu ve siir yazicisina kendisini adeta öksürük gibi söktürdügünü, bu yapi-söküm esnasinda insani da iyilestirdigini savundum. Tamer Dursun siirini de özetleyecek aslinda bu siir savim. azzeye mektuplari ilk okudugumda evet, ilk cünkü daha sonra defalarca okudum ve okurda da bu yeniden okuma istegini uyandiracagina inaniyorum zihnimde kalan tada, cekinmeden samimiyet derim.azzeye mektuplar aski azze ile tarifte zamani ötelemek yerine, asarak tam manasiyla zaman-ötelikte hep ve yeniden var ediyor. Bir ülkenin insanlarini icinden gectikleri acilarla da yogurarak, tipki o acili insanlarin hissettikleri, düsünüp düsledikleri, konustuklari, yasadiklarinca diri, saf bir dille sayfalara tasiriyor.Yasamak gibi ve kadar basit ama ciddi, naif hatta kirilgan ancak bir o kadar da militan Tamer Dursun siirine tutunup aski selamlayalim...azze...siir bakislim... ask militandir azze sen ne yaparsan yap ask militandir barikatlari yikar da gelir sana ask militandir askla kalbenle kal azzem