Bazen, bazi cümleler unuttugumuzu zannettigimiz ama aslinda unutmayip da bilincaltimiza gömdügümüz acilarimizi cekip kulagindan cikartir. Tam olarak bunu yapiyor Tolga Demirel. Unuttugumuzu zannettigimiz ne varsa aslinda unutmadigimizi ve asla unutamayacagimizi haykiriyor kurdugu cümlelerle... Ve ne kendisini ne de bizi yormadan, olabilecek en nahif sekilde yapiyor bunu. Okumali ve susmali, o kadar... Her seyi bir kenara birakip da oturdum hikayeler yazdim, ama sen olmayinca yanimda kendi hikayelerimde figüran kaldim. Tolga Demirel az kelimeyle dünyalari anlatabiliyor. Bu cok keyif verici bir sey... Sizin dilinize gelip de söyleyemediginiz, icinizde dönüp dolan duyguyu bir anda siir olarak söyleyiveriyor. Iste ben de tam bunu diyecektim, diye geciyor icinizden. Siiri yeniden okuyup gülümsüyorsunuz. En cok aski anlatiyor, gecmisten gelecege askla hayati harmanliyor; yani ask ve siir hayat icin vesile... Sevgili sair dostum Tolga Demirelin keyifle okuyacaginiz ilk kitabinin kendisine ve bu kitabin büyüsünde toplanacak okurlara güzellikler getirmesini diliyorum. Inanc, sabir ve coskuyla...