Bir ömür oldu Yunanistana geleli ama buraya alisamadim. Evlendim, ev bark edindim, cocuklarim oldu ama kendimi halen buraya ait hissedemiyorum. Bir gün olsun Prevezeliyim ya da Yunanistanliyim demedim. Diyemedim cünkü ben Istanbulluyum, ben Anadoluluyum. Burasi benim yasadigim yer ama benim vatanim Türkiyedir. Ben burada olsam da ruhum hep Istanbulda diyordu Dimitri Abi.
Ayrilma vakti geldiginde Olga Ablanin benden bir ricasi oldu Harun kardesim. Sana bir sise su versem. Samsuna gittiginde bir avuc toprak alsan, bir saksiya koysan ve bir cicek diksen. Karadenizin topragina diktigin o cicegi sana verecegim su ile sulasan. Ve sonra, cicege ve topraga Bu Olganin suyudur, Yunanistandan size gönderdi desen. Olga abla bunlari söylerken, cok duygulandi ve agladi.
