Bekleyis, tekinsiz bir yolculuktur bazen...
Basparmaginin tirnagini kapagin icine ittirdi ve madalyon aciliverdi. Bir kadin... Bir kadinin fotografi... Kadin gülmüyor ama sanki bakmiyor da, görmüyor da... Kadin, Özlemin avucunun icinde.
Dünyadaki hicbir gidis seninki kadar aci bir kalis yasatmayacak bana anne...
Özlemin dizleri artik bedenini tasiyamiyordu; yere cöktü. Gözyaslarini durduramiyordu. Kendine sarilip aglamak, kendini kucaklamak istiyordu.
Kovdum seni anne
Onun adi, Bayan Xin var olusu, annesinin de yok olusu anlamina geliyordu. Kilitli kapilarini acabilen bir tek Duygu vardi. Kaygan zeminde dönüs yoktu; birbirine dolanan hayaller ya kördügüm olacak ya da umudu diriltecekti...
Gazeteci yazar Sibel Oralin ilk kez 2006 yilinda yayimlanan romani Beni Beklerken, tamamen gözden gecirilmis ve yenilenmis baskisiyla ON8de. Günümüz Türkiyesinde yasayan iki genc kizin kendini bulma cirpinislarini ele alan kitap, insanin kendiyle ve yasadigi toplumla tanisma sürecindeki hesaplasmalarini lirik bir anlatimla isliyor. Ebeveyn davranis ve tutumlarinin, hayat yolculugunun basindaki kalplerde yarattigi hisleri de aktaran yazar, genclere kendi dillerinden sesleniyor. Arka planda calan müzik, yasanilan onca seye ritim tutarken, sessiz bir kedi de satir aralarinda dolasiyor..
