Türkiye toplumu 1980den bu yana cok hizli bir dönüsüm gecirdi. Serbest piyasa ekonomisinin hakimiyetiyle birlikte tüketim, insanlarin kimliklerini belirleyen en önemli unsur haline geldi. Gündelik yasam renklendi ve Amerikanlasti. Eskiden görünmez olmaya calisan isadamlari imaj restorasyonuna giderek her gün gazetelerde boy göstermeye ve entelektüel muamelesi görmeye basladilar. Gazeteciligin tanimi degisti ve iktidari temsil edenlerle icli disli olan gazeteci tipi türedi. Yasam tarzi yazilari ve Avrupai ve milliyetci Yeni Türk Insani projeleri ile köse yazarlari, bu dönemin yeni aristokratlari oldular. Genc, kentli, iyi egitimli ve yüksek gelir düzeyine sahip Beyaz Türkler, kara kalabaliklardan uzaklasip korunakli sitelere yerlestiler. Iyi yemek, puro ve saraptan anlamak, statü simgesine dönüstü. Pera nostaljisi, gayrimüslimlere yönelik ilgiyle birarada gitti. Siyasetciler, imajlariyla gündeme gelir oldular. Son yirmi yilin gazete ve dergileri arasinda titiz bir arsiv calismasi yapan Rifat N. Bali, bugüne kadar hep üzerinde konustugumuz bu dönüsümün kaydini önümüze seriyor. Bizleri, medya - is dünyasi - siyasi iktidar sacayaginda yer alan muktedirlerin dayattigi seckinci ideolojiye karsi uyanik tutacak malzeme ile karsi karsiya getiriyor.