Kisa bir konusma yapmami bekliyorlar benden. Caldigimiz onca kapiya ragmen, agabeyimin yirmi yil önce gözaltinda göz göre göre kaybedilisiyle ilgili kesin bir bilgiye ulasmis degiliz. Bu yüzden, söze nereden baslayacagimi, nasil anlatacagimi bilemiyorum. Agabeyimden var diye söz etsem yalan olacak, yok desem belki de var. Kayip yakinlarina dili gecmis zaman yasak, genis zaman dar. Kurumus ekmek, ölmüs bir gökyüzü, ciceksiz saksi. Marslarin, sizilarin, yaralarin hikayesi... Kesik kesik... Bitmeyen gecenin, bassagligina gelenlerin, dar sokaga bakan pencerenin, gidip de dönmeyenin ugultusu.

Telef, zifiri karanligin agit romani. Hep hatirlanan, her cumartesi hatirlatilan genc ölümler...

Attila Senkon, ayri ayri zamanlarda, yan yana duruyor yanginlarla. Gecenin ortasinda kelebek yumusakligi...