Belki de derinlerde kalan, aslina hasretin kokusudur Toprak Kokusu. Dünyanin her neresinde olursa olsun duymayani bilemeyeni yoktur. Her yürek baska bir sey bulur bu gizemli kokuda. Emektir, ekmektir, gönüldür, sevdadir, yardir, yarendir. Ve insana en güzeli, dogdugu yerdir, vatandir. Kimliktir toprak, kimliklerdir kazanilan. Insanin, kendini arayisinin hem yolu hem menzilidir. Kültürdür, inanctir, töredir toprak. Gör bereketini... Usta, Ögrenecek cok sey var Mehmet dedi. Mehmet, Usta, kimdir bu Can Ali diye sordu. Elif, sözüm var, ikrarim var; ya ölüsü ya dirisi, dedi. Ibrahim, ahde vefanin adidir bu topraklarda. Cümle kimlikler bizim. Toprak Kokusu, beserin insanliga yolculugunda, zor olanin güzelliginde bizi cagiriyor. Insan olma makamina degmez mi Hz.Mevlananin, Ne olursan ol, gel cagrisina davettir bu. Ve Nazimin dedigi gibi, Bir agac gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardescesine.
