Hayat, var ile yok arasina gerilen gercek ve düslerin birikiminden olusan bir yumaktir. Akilla buldugunu, muhabbet yagmurlariyla sula da büyüsün. Anilari acilar üzerine bina edilmis bu adam, simdi mutluluk yorgunu senin yaninda.
Icinde sicacik duygular filiz verirken sevince kapildi. Basi, iki elinin arasinda düsünüyordu
Askin yasi olur mu diye iclenerek sordu.
O, ölcü tanimaz. Ne milliyet, ne din, ne yas bilir. Isanin carmihi gibi dara ceker. Ibrahimin atesinde yakar. Mansur olur yüzülür, Nesimide gökyüzünden yere agar.
Simdi ne yapalim
Mazlumun yaninda olmaliyiz. Yüregimiz taslasmadan kalkalim, bunca dikenin ve tasin arasindan siyrilalim. Yad elde yaralari depresen asiklar gibi can ipligimiz kopmak üzereyken heder olmayalim Kirlangicim.
...
Bugulu bir bahar sabahiydi. Yarali ceylan garipligiyle taslarin üzerinden kalktilar. Deniz, gökyüzü, agaclar ve kumsal, kurt dumaniyla kaplandi. Her yan karardi. Nereden geldigi belli olmayan civgin yagmur damlalari, adresi kayip bir sizi kivaminda cöktü gönüllerine.
