Ömer Özden, bu calismasinda Yahya Kemal Beyatliyi, tarih ve tarih hadiselere estetik acidan bakan, etkilendigi Avrupali filozof ve tarihcilerin izinde sezgi ve izlenimleriyle Türk milleti ve vataninin varolusu meselelerini cözecek estetik bir tarih felsefesi ortaya koyan bir mütefekkir-sair olarak degerlendirmektedir. Bu perspektif icinde tarihin ortasinda Türklügü arayan Beyatli, Türkceyi kullanirken, Istanbulu anlatirken, özgün bir vatan, musik ve mimar anlayisi cercevesinde milliyetimizi temellendirirken yahut ölüm gibi cok daha kisisel meselelere deginirken hep bir estetik felsefesinin ilkeleri icinde hareket etmistir.

Ömer Özdene göre, Yahya Kemal, iste tam da bu sebeple, yani estetik tavra uygun olarak tarihi anlama ve yasama problemine yaklasim tarziyla orijinal bir sanatci-düsünür olarak belirmekte, nesir ve siirlerinde bu konularda ulastigi sonuclari tutarli bicimde islemektedir. Okur, bu bakis acisiyla sekillenen calismayi bitirince görecektir ki; Yahya Kemal, beslendigi kaynaklar ve kullandigi metot itibariyle de bu konularda kafa yoran Batili düsünürlerle ayni kategoriye girebilecek kiratta bir filozofumuzdur. Yahya Kemal, felsefesini, zamana bakisini belirleyen imtidat fikriyle Herakleitosa, sezgiyi bir bilme yöntemi olarak ele alisiyla Crocea, tarih arayislariyla Camille Julian ve Micheletye baglayan uzun bir zaman araliginda yogurmustur.