Maddi zenginligin yükseldigi dönemin epistemesi olarak iktisat bilimi insanin vizyonunu genisletmis, ancak diger taraftan da insana dair bilgiyi bir kaliba dökmeye yönelmistir. Günümüzde giderek formalizme esir olmus bir iktisadin ve insanin özü oldugu yönündeki iddiayla ortaya konulan homo economicus tipolojisinin eksik kalan boyutlarinin tartisilmasi kacinilmazdir.

Bu kapsamda philosophianin oikonomostan üstün oldugu boyutlara dair örnekler ele alinmaya calisilmistir. Nitekim Kantin düsüncesindeki dinginlik ve doyum arayan insan, Nietzschenin tanimlamasiyla aclik ceken ve körlesen insan, Weberin isaret ettigi ruh ve yürek yoksunu son insan, Hegelde bicimsiz bir buhar gibi yitip giden insan ve Foucaultnun kum görüntüsü gibi silinen insan teshisleri insana dair görkemli tespitler olarak iktisadin vizyonuna katilmalidir. Insana dair bu felsefi tartismalarin iktisat düsüncesine verecegi canliliga duyulan ihtiyac ortadadir