Zamanin, Din tarafindan gösterilen istikametin heyecani ve hassasiyeti üzerinde birtakim küllendirmelere yol actigi, ayrica tek tek her insanda aranmasi gerekmese de idari mekanizmada kendini hissettirdigi belli bir süre sonra toplumun siyaseti üzerinde etkili olmaya basladigi da bir gercek olarak ortaya cikmaktadir. Sadr-i Islamin akabinde, siyasal farkliliklarin olusmasi ve bunlarin giderek birer iktidar mücadelesine dönüsmesi, sonralari ümmetin iki ana kanadini olusturacak olan Ehl-i Sünnet ve Sada somutlasmasina ragmen, her iki taraf da niha noktada Rasid Halifeler dönemindeki uygulamalara atif yaptigindan ve orada sosyal ve siyasal arenada meydana gelen olaylari referans olarak aldigindan calismamizi bu dönem olaylarina odaklandirmayi uygun bulduk. Calismamizda, referans olarak gösterilen Rasid Halifeler Dönemini Hicr IV. asirda yasamis bulunan Eb Nuaym el-Isfehannin Kitabul-Imame ver-Raddu alar-Rafida isimli eserini ana kaynak kullanmak suretiyle Imamet ve ilgili meseleler acisindan incelemeyi hedefledik. Ehl-i Sünnet ve Sanin konuyla alakali temel argümanlarini ele alan ve tartisan eserin, ilgilenen aydinlarin bilgi hazinelerine katki saglayacagina inaniyoruz.
