Tanrilar baslangicta her seyi insanlara sunmadilar, insanlar zamanla arastirarak bir seyi ögrenebilir hale geldiler.
Xenophanes M.Ö 570-475

Ilerleme kavraminin bütünüyle modern bir ideal oldugu savini ileri sürenler icin, bu kavramin mesrulastigi saha bilimdi. Baska bir deyisle, bu dönemde modern bilim imgesi, ilerleme progressus kavraminin bir fikre dönüsmesinde belirleyici bir rol oynamistir. Bu sürecte ilerleme progressus kavraminin icerigi doga bilimlerinin basarilari ile birlestirilerek bir fikre dönüstürülmüstü. Bu fikre göre insanlik bilimsel bir yöntemi esas alarak hem doganin bilgisine sahip olacak, hem de progressusu gerceklestirecektir. Bu anlayista progressus olgularin teorilere ya da teorilerin teorilere kapsam alani daha genis olan teorilere eklenmesiyle birikimsel cumulative bir sekilde seyreder.

Yirminci yüzyilin baslarinda ortaya cikan teorik fizikteki gelismeler progressusun niteligi ve dogasi hakkinda bir takim sorunlari gündeme getirmistir. Bu sorunlardan en carpici olani progressusun nasil seyrettigiydi doga bilimlerinin nasil ilerledigiydi. Bilimin ilerleyen bir entelektüel faaliyet oldugu hususunda hem fikir olan filozoflar, bilimin nasil ilerledigi konusunda muhalif olmuslardir.

Yazar, bu eserinde temel olarak bilimsel ilerlemenin ne oldugu ve bilimin nasil ilerledigi sorularini merkeze alarak bir cözümlemeye varmaya calismistir. Bunu yaparken söz konusu sorulari bilim filozoflarindan farkli olarak, dilin sentaktik cözümlemesine dayanarak cözümlemeye calismistir. Ayrica bu bakis acisiyla yapilan cözümleme, halen belirsiz ve tartismali olan ilerleme kavraminin anlami ve kökeninin ne oldugu problemine de bir aciklik getirmektedir.