Benim de aforizmalarim olacak, ismimle anilan bir paradoksum. Weysel Paradoksu. Russel paradoksuyla da kafiyeli, ne güzel... Arkadaslar Veysi paradoksu, oglum babamin paradoksu diyecek. Belki seans bitmeden bulurum. Sevgilimin paradoksu diyecek Selami öbür kizlara hava basacak. Nasil heyecanlaniyorum düsündükce. Annem dikili bir agacim yok diye üzülmeyecek, öyle ölümsüzlüge filan akli ermez; oglumun paradoksu var diyecek komsu kadina. Ya öyle mi Hayirli olsun Bizim oglan da kooperatife yazilmis diyecek o da.

Weysel Paradoksu, hayal ile gercegin ve ask ile cinnetin hem esiginde hem de merkezinde sahne aliyor. Bu kitap bir yandan Goethenin diger yandan da Dostoyevskinin kahramaninin günümüze bakan bir izdüsümünü karsimiza cikarirken; yogun, zengin ve sasirtici bir anlatim cesitliligi ile yeni Wertherin Yeraltindan Notlarini paylasiyor bizimle...