Sopa gibiydi bacaklari kiz cocugunun. Dizleri cikik. Mavi cicekli, beyaz elbisesinin etegi dizlerini iki parmak üstünde bitiyordu. Ayaklari ciplak, parmaklari camura bulanmis, sag bacaginin icinden asagi dogru ince ince kan siziyordu. Sol gözü morarmis, alni yarilmis, kafatasi kirilmis....Sislerin arasindan ayaklarini sürüyerek, ellerini iki yana acmis, sendeliyordu.
Durdu birden. Fisildadi BENI KIM ÖLDÜRDÜ
Yanit gelmeyince haykirdi bu kez BENI KIM ÖLDÜRDÜ
Tirnaklari kirilmis, avuclari yirtilmis ellerini uzatti; eller birer penceye dönüstü. Sanki önünde duranin girtlagina sarilip hesap sormak istiyordu KIM ÖLDÜRDÜ BENI
Bu kiz cocugu, Halic kiyisina atilan ilk cesetti... Digerleri birbiri ardina, deniz kiyisina firlatilip atilacakti...
Kitaplar vardir, bitse de kurtulsam diye zorla okursun...
Kitaplar vardir, son sayfasini cevirmeden bir köseye birakirsin...
Ve Beni Kim Öldürdü gibi kitaplar vardir, bitmesin diye diye sayfalari cevirir, dayanamaz, bir solukta okur bitirir ve etkisinden uzun süre kurtulamazsin
