Bir öykü kitabina, dünyanin en eski metropolünün kac rengi, kac semti, kac devri, kac duygusu sigabilir Güvercin ve martilari, sokak saticilarini, günbatimini, baska diyarlardan göcüp gelmis insanlari bir sehre ait yapan nedir Bir kentin insanlari, hayvanlari, sulari, evleri yan yana yasadikca birbirine benzer mi Yoksa Istanbulun sirri, bütün bunlara bir digerine benzemeden bir arada yasayabilme olanagi sunmasi midir
Hacisi, amelesi, Rumu, Ermenisi, tulumbacisi, meczubu, katili, masalcisi, heykeltirasi, lokantacisi, kosucusu. Suriyelisi, Romani, Bogazicilisi, sarkicisi ne yer, ne icer, ne icin yasar Neyin kaygisini duyar Nasil sever En cok neyin hasretini ceker Istanbul bütün bunlari nasil, ne kadar derinden etkiler
Istanbullu olmak asirlar evvel ne anlama gelirdi Yüz yil önce 1950lerde Bizden önce yasamis hemserilerimizi daha iyi tanidikca, kendimizi de daha iyi anlamis olur muyuz Bu sehrin hangi devrinde yasasak daha mutlu olurduk Bugün o devrin ne kadarini yasatabiliyoruz
Istanbulun kokusu Bogazicinde mi daha yogun alinir, Eminönünde mi Bugün Kücükpazar mi daha tekinsizdir, Tarlabasi mi Süleymaniyenin hafizasi mi daha güclüdür, Sultanahmetinki mi Galata sokaklarinda mi daha fazla sayida yabanci dil konusulur, Kumkapida mi Balat mi eski sakinlerini daha cok özler, Sulukule mi
Tolga Gümüsay, bütün bu sorulara ve daha nicelerine yanit ararken tutkunu oldugu Istanbulun tarih semtlerini, essiz manzaralarini, arka sokaklarini, kendi halinde insanlarini önce fotografladi, sonra onlar icin öyküler yazdi.
Istanbul Kareli Öyküler, fotografin gercekligiyle edebiyatin olasiliklarini ic ice gecirerek dünyanin en güzel kentlerinden birinde var olmanin türlü hallerini ortaya koyuyor. Istanbulun gündelik hayatindan kareleri, bu sehirde yasamanin büyüsünü yansitan öykülere dönüstürüyor.
