Yaba Dergisi kuruldugu günden beri öyküyü öne almistir. Öykü ilk insandan baslamistir cok öyküyle varligini sürdürmüstür. Ayni kulvarda yer alan bircok dergi, öykü yayimladiklari halde coklukla kapandi. Cünkü bu is cileli oldugu kadar yipraticidir ayni zamanda. Bu cileye her insan katlanamaz. Elbet, hepsinden önce gönül isidir bu, ayni zamanda onurveren bir cabadir.

Her seye ragmen; Yabanin sihiri nereden geliyordu ki, onca sikintiya ragmen bu isi basarip ayakta durabildi Cünkü dergiyi kuran nacizane bir öykü sevdalisiydi; öyküye verdigi degeri baska bir seyle ölcemezdi. Hani, Anadolu cok kullanilan bir deyimidir; Tencere yuvarlanir kapagini bulur diye, bu da ilahi bir bir cekim olsa gerek. Cünkü derginin daha yarim düzine sayiya varmisti ki, Yasar Günenc adinda bir edebiyat dahisiyle bulusmus olduk. Üstelik dört dilden ceviri yapan bir deha. Yabanin yasama gücü ikiye katlanmis oluyordu böylece. Ceviri edebiyatinin degeri ise hicbir seyle ölcülemez. Nedeni, cevirinin baska kültürlerden gelerek kültürümüzle bulusmasi ile, edebiyatimiza kattigi gücü inkar edilebilir mi.. Elinizdeki kitap bunun kanitidir.

Birinci ciltte yer alan Kirmizi Kösedeki Adam cevirisi, Yasar Günencin hem ilk cevirisi hem Yabanin ilk ceviri öyküsü olmustur. Üstelik Borges gibi bir dahinin öyküsüyle bu diziye baslamis olduk. O halde, neden bu ilk ciltin onurunu Borges ile Yasara yadetmeyelim..
Yaba Öyküde yayimlandigi tarihte Borgesi okurlara tanitmak icin yazdigim yazi ayni sekliyle yan sayfada yer aliyor. Agirlikli olarak, Yasar Günencin cevirdigi öyküler, kendi secmeleridir. Yaba Öyküye katki sunan cevirmen dostlarimizdan da örnekler okuyacaksiniz...