Feridüddin Attarin basyapitlarindan biri olan Pendnamenin cok cesitli serhleri yapilmis, eser yeni idraklerle bulusa bulusa, biraz da onlarin gönül aynasindan gecerek günümüze kadar etkisinden hicbir sey yitirmeden gelmistir. Pendname-i Attar Serhi de, Osmanli gönül erlerinden Mehmed Murad Naksibendnin 1788-1848 yaptigi kapsamli serhlerden biri olup esere, kendisinden önce yapilan Ismail Hakki Bursev serhinden örnekler de sik sik eslik ediyor ve yeni kesif alanlari aciyor. Bu yönüyle de Pendname-i Attar Serhi ayni zamanda Attar, Mehmed Murad ve Bursevnin bir araya geldigi büyük bir bulusma örnegi. Attarin gönlünde öz olarak dogan Pendname, serhedenlerin gönlünde yankilana yankilana caglari asarak güncel hale geliyor.

Pendname-i Attar Serhi, bütün bir ic dünyamizi iyilestirici etkisiyle ilkbahar gibi yeniliyor, yaz gibi isitiyor, sonbahar gibi pismanliklarin ve özlemelerin hüznünü dalga dalga yayiyor ve kis gibi özelestiriyle kendimize getiriyor, dinginlestiriyor. Ve bütün bir hayati mevsim mevsim hakikate bagliyor. Insana hakikat karsisindaki konumunu yeniden gözden gecirmesinin yollarini gösteriyor. Eser, görselin cezbesine kapilmis, hizin rüzgarina tutulmus günümüz insanina daima hakki, hakikati söyleyen, ahlakin sasmaz yolunu gösteren dost bir ses.
Erdemlerle hayatin pratiklerini birbirini yok saymadan mezceden Pendname-i Attar Serhi, bir bilgenin yüksek tecrübelerini, zengin irfanini, islek zekasinin inceliklerini günümüze tasiyor.

Mütevaziliginde de essiz Mevlana dememis miydi Attar askin yedi sehrini gezdi, dolasti. Bizse henüz bir sokagin dönemecindeyiz. Bu yönüyle Pendname-i Attar Serhi, ayni zamanda bir ask ögretisi serhi.