Bir sizofrendim artik... Yalanlar söylüyordum, hem sana hem de ona... Kendimi taniyamaz
olmustum. Hangisi bendim Icimdeki, o güzelligiyle dünyayi elde etmeye kiskirtilmis, karanlik ve ilgi
tutsagi kadin miydim; yoksa ugruna hayatindan vazgecmeye hazir oldugu askina mahkm, ezilmis,
kapilarda birakilmis, verdigi güven ve tasidigi masumiyetle sana cazip gelmeyen o sevdali kadin
mi Ikisi de olmak istemiyordum. Ama ikisinden de vazgecemiyordum. Sanki biri olmazsa, digeri
yikilacak gibiydi. Birbirinden nefret eden ve birbirinin varligina tahammül edemeyen bu iki benlikle
yalniz kaldigimda, cildiracak gibi oluyor, agir agir ruhumu öldürüyordum. Artik yalniz kalmak
dayanilmaz olmustu benim icin. Seni göremedigim zamanlar ona gidiyor, onu göremedigim
zamanlar sana siginiyordum. Icimdeki bu birbirine aykiri iki kadin, beni durmadan diplere
cekiyordu...