Siz ölümle özgürlesenlerden mi yoksa ölüme tutsak olanlardan misiniz Hikayem bu soruyla basladi.
Bu soruyu kendime sorduktan sonra arabayi durdurdum
ve ters yönde yürümeye basladim.
Baskalarinin kararlariyla kendime degerler bicmis,
yollar cizmis, sifatlar yaratmistim. Korkularimi bile baskalari belirlemisti. Nasil sevilecegini onlardan ögrenmistim. Icimdeki
boslugun sebebi buydu. Herkes...
Mutluluk ruhumdan cekilmis, geriye görse de anlamayan, duysa da dinlemeyen, hissetmeyen, sevemeyen, kendini yüz yasinda zanneden bir beden kalmisti.
Yasadiklarim mi beni böyle bir insan yapmisti yoksa korkularim mi hayati böyle yasamami saglamisti bilmiyorum
Bildigim tek sey; simdiye kadar kendime
hic firsat tanimadigimdi. Her seyi kuralina uydurmustum ama kurallari kimin yazdigini hic sorgulamamistim.
Cok gec kaldin diyordu icimden bir ses.
Düsüncelerim bile zincirlenmisti kuyuya...
Degismenin, umudun hayali bile kalmamisti sanki.