Türkiyede son yillarda sinema tarihine yönelik ilgi artiyor. Bu olumlu yönelime karsin söz konusu alanin halen ciddi bosluklar icerdigi de bir gercek. Sinema tarihi üzerine arastirmalarina 1990larda baslamis olan Prof. Dr. Süleyman Beyoglu, kitabiyla bu bosluklarin bir kismini doldurmakta ve alana önemli bir katki sunmaktadir.

Bu eser, sinemanin dünyada dogup Osmanli topraklarina girdigi yillardan, 1939 yilina kadar Türkiyede sinemanin sergüzestini degisik boyutlarda incelemekte. Arsiv belgeleri üzerine kurulu eser, pek cok yeni belge ve bilgiyi sinema tarihi alanina kazandiriyor. Bes bölümden olusan calismanin dikkat cekici bir baska yönü, sinemacilikla ugrasan kurumlara ve sinema sirketlerine ayrintili yer vermesi. Calismada tasrada sinema hayatina da genis bir yer ayrilarak sinemanin Istanbulla sinirli olmadigi gercegi ve yerel tarih arastirmalarina duyulan ihtiyac fark ettiriliyor.

Kitapta 1895-1939 dönemi sinema evrenine esas olarak; kurumsallasma, yayilis, toplum, devlet-sinema iliskisi ve mevzuat olgulari cercevesinde bakiliyor. Sinema alaninda Osmanlidan Cumhuriyete uzanan süreklilik ortaya konuluyor.