Polityka szkolnictwa wy¿szego w Brazylii narzuca pewn¿ standaryzacj¿ strategii dziäania i ekspansji uczelni publicznych. Jednak¿e, po wdro¿eniu, polityki te staj¿ si¿ terytorialne, a pocz¿tkowa standaryzacja powoduje trudno¿ci w dialogu z terytorium. W tym dialogu lokalne podmioty odgrywaj¿ wän¿ rol¿ w przywództwie i podejmowaniu decyzji. Oprócz historycznego dystansu mi¿dzy ksztätem polityki a specyfik¿ regionu, ten nowy scenariusz ma problemy z poziomem dojrzäo¿ci uniwersytetu i polityczn¿ ingerencj¿ lokalnych aktorów. W ten sposób przeanalizowano proces rozbudowy kampusu UPE w Garanhuns, skupiaj¿c si¿ na jego terytorialnym zaangäowaniu w rozwój. Zweryfikowano, ¿e Kampus przyczynia si¿ do rozwoju w sposób ograniczony i zaw¿¿ony do swojego otoczenia. Rozbudowa kampusu osi¿gn¿¿a cele wyznaczone przez polityk¿ stanow¿ i federaln¿, ale nie ma ¿wiadomego i zaplanowanego zaangäowania w jego obszar oddziäywania. Strategie by¿y tworzone w oparciu o si¿¿ dziäania i decyzji konkretnych aktorów, co skutkowäo asymetri¿ w funkcjonowaniu kampusu i jego wk¿adzie w rozwój lokalny-regionalny.
