Er is veel geschreven over het leven en de lange werken van de achttiende-eeuwse romanschrijver Samuel Richardson, maar het vooruitzicht van zijn positie als de eerste beroemdheidsschrijver - die verantwoordelijk is voor zijn eigen roem en het initiëren van zijn eigen fanclub - is grotendeels genegeerd. Dit boek wil laten zien hoe zijn manuscripten door uitgever en ondernemer Richard Phillips tot een verkoopbaar goed werden gemaakt, terwijl hij onder de leiding stond van een andere, iets latere, literaire beroemdheid, Anna Laetitia Barbauld. Barbauld's omvangrijke, maar zwaar bewerkte selectie van brieven wordt hier geanalyseerd en levert ruimschoots het bewijs dat Richardson's correspondenten meer waren dan alleen maar enthousiaste briefschrijvers. Een close reading van Barbauld's biografie van Richardson onthult hoe zij het genre van het levensschrijven in haar constructie van hem manipuleert. Dit boek biedt een alternatieve lezing van hoe de Richardson-handschriften worden bekeken, waarbij ze worden geherdefinieerd als niet alleen een verzameling brieven, maar als een collectieve entiteit, bewust geselecteerd en gearchiveerd als bewijs van een vroegmoderne fanclub, en de beroemde directeur ervan.