Ondanks de recente nadruk in het VN-systeem op het bepalen en benadrukken van de rechten van niet-burgers, hebben kinderen die zonder effectief burgerschap worden geboren zelden dezelfde levensperspectieven als kinderen van burgers. Dit document onderzoekt de implicaties voor de kinderen van niet-burgers van de beperkingen die zich in het internationale recht hebben ontwikkeld op het gebied van de soevereiniteit van staten op het gebied van burgerschap. De conclusie is dat, hoewel staten nog steeds het recht behouden om te bepalen hoe hun burgerschap wordt overgedragen, bepaalde internationale mensenrechtenverdragen en recente jurisprudentie de discretionaire bevoegdheid van staten op dit gebied beperken, waardoor directe en indirecte discriminatie wordt verboden en het creëren van staatloosheid wordt verboden.