De Profane Epistels zijn cartografieën uitgewerkt vanuit enkele pulsen die ons ontroeren, namelijk: de manifestaties van de stiltes door artistieke performances op straat; een esthetiek van de stiltes gebouwd op het kruispunt tussen hedendaagse kunst, filosofie en antropologie; een performatief onderzoek waarvan de methode in de brievenbusliteratuur als een soort van kennis wordt geïmpliceerd. We vertrekken van de culturele stiltes van vrouwen naar de manifestaties van deze stiltes door middel van artistieke en culturele voorstellingen. Deze brief cartografie is een samenstelling van brieven die worden uitgewisseld met lezers, kunstenaars, docenten, studenten, onderzoekers, getuigen, collega's en geïnteresseerde vrienden, naast andere echte en fictieve geadresseerden, zoals steden en verpersoonlijkte entiteiten, artistieke en conceptuele karakters, die in dialoog treden met de referenties die het oeuvre vormen. We proberen een synthese te maken tussen subject en object, theorie en praktijk, inhoud en vorm, methode en creatie, door samen te werken met de epistemologieën en methodologieën van onderzoek in/met kunst, in de interdisciplinaire benaderingen van Culturele Uitvoeringen.
