Sahabe, genel olarak bu ümmetin en mümtaz ve en bilgili neslidir. Vahyin gölgesinde yasamis ve Hz. Peygamberin s egitim ve terbiyesinden gecmislerdir. Dolayisiyla Islamin hem kavl hem fiil yorum ve uygulamalarini bizzat Hz. Peygamberde s görmüs ve tatbikatini müsahede etmislerdir. Bununla birlikte, her insanda oldugu gibi Sahabenin de muhalefeti söz konusu olmustur ki, bu hem Islamin öngördügü hem insan olmanin bir özelligidir. Dolayisiyla Sahabe birbirlerine ya kavl söz veya fiil veya farkli fetva vermekle muhalefet etmislerdir. Bu da Kuran ayetlerinin veya Raslullahin s kavl veya fiil sünnetinin veya Sahabe icraatinin ya aksine veya bunlardan farkli olarak fetva verme veya tercihte bulunma veya yorumlamasi seklinde olmustur.
Bu calismadan amac, genel olarak muhalefeti ele almak veya siyas muhalefeti ortaya koymak degildir. Islama göre bir beser olarak Hz. Peygambere s bile muhalefetin olabileceginin, muhalefet eden bazi Sahablerin bulundugunun ve Hz. Peygamberin s muhalefetin cercevesi icinde kalanlara ses cikarmadiginin ve bunun, Islamin önemli ilkelerinden biri oldugunun bazi örneklerini sunmaktir.
Basta Hz. Ömer olmak üzere bazi Sahabenin Raslullaha s soru sormalari; anlayamadiklari konulari Ona tasimalari, yeterince kavrayamadiklari olaylarda Ona muhalefet etmeleri, hatta elestirmeleri, din hassasiyetlerinden kaynaklanmaktadir. Dolayisiyla birbirlerinin görüslerine muhalefet etmeleri, bazi söz ve davranislarda birbirlerini elestirmeleri de ayni hassasiyetten kaynaklanmaktadir. Bunu baska türlü algilamak ve yorumlamak Allah onlardan razi olmustur. Kuran hakikatine saygisizlik olacaktir.
