Sezen, Tuna, Ebru ve Mira kimi hayatinin askini bekliyor, kimi daldan dala atliyor, kimi sikici evliligini savunmaya calisiyor, kimi kendini bastan yaratmaya karar veriyor. Her zaman bulustuklari o terasta, ben hic oyunuyla baslayan gecede, dertler dileklere, dedikodular gizemli sirlara, kahkahalar fisiltilara karisiyor. Ve her biri kendi masalini yazmaya karar veriyor.

Bulustuklari o ilk gün, o koca hayat agacinin hemen yaninda el ele, göz göze uzandilar, dokundular gökyüzüne. Uzun yillar yasadilar. Birbirlerine ömür getirdiler, saglik getirdiler, bereket ve ask getirdiler. Birbirlerine ilham oldular. Ayri ayri da güzeldiler ama birlikteyken Merkür ve Mucize oldular. Ruh esi oldular birbirlerine, kaderlerini kendileri yazdilar. Bilgeler bilemedi, büyücüler okuyamadi yazilanlari. Degistiremediler, dönüstüremediler. Bu sadece ikisinin masaliydi, herkese kapaliydi...