Sair Istanbuldaydi Nazim Hikmetin pek bilinmeyen ve uzun yillar günisigina cikmayan bir yolculugunu konu aliyor Genc komünist sair, özellikle Ekim 1927 TKP tutuklamalarindan sonra dagilan hücreleri bir anlamda yeniden ayaga kaldirmak icin Ilyic vapuruyla Istanbula illegal bir yolculuk yapiyor. Yolculuk izlenimlerini de Moskovadaki Parti Dis Büro üyesi Hasan li Edize yazdigi mektuplarda dile getiriyor. Birkiye bu mektuplardan yola cikarak, daha genis bir zaman dilimini kapsayan bir kurmaca olusturuyor. Yataginda sirtüstü yatiyordu kimildamadan, kücük pencereden yildizlar isildiyordu, güvertede yatip söyle yildizli gökyüzüne bakip düsüncelere dalsaydi ya, bir ara gercekten de islak ahsap zemine uzaniyordu ki gecenin nemi onu korkuttu, cigerleri sorunluydu, bir de hasta olmak vardi, gerek yoktu, nasilsa günler sonra vapurun güvertesinde siirlerini memleketinin suyuna havasina insanina dogru da haykirmisti. Köprüden gelen bir araba sesiyle hayallerden siyrilip etrafina baktiginda yalnizdi; Kamarot ne zaman gitmisti, hic fark etmemisti, yine dalip gitmisim diye gecirdi icinden, bir gün daha bekleyecekti, bir gün daha, ertesi gün sehrine ayak basacakti, evet basacakti, basmaliydi, yoldaslarini bulmaliydi, karanliktan yararlanarak disarida olmanin keyfini cikarabilecegi kadar cikarmis, sonra gecenin yarisinda Marmara sularinda hayalet gibi demirlemis vapurda, tek basina da olsa yürüme hürriyetini tadarak kamarasina dönmüstü, birine görünme endisesi kalmamissa da isikli gürültülü karsi kiyilarin özlemini yüreginde hissediyordu, bir gün daha sabretmeliydi, bir gün daha...