Imam-i Ahmed Rabbani hazretleri, Hindistanda yetisen en büyük veli ve alim. Ariflerin isigi, velilerin önderi, islamin bekcisi, müslümanlarin bas taci, müceddid, müctehid ve Islam alimlerinin gözbebegidir. Silsile-i aliyyenin yirmi ücüncüsüdür.
1563 yilinda Hindistanin Serhend Sihrind sehrinde dogdu. Imam-i Rabbani ismiyle taninmistir. Imam-i Rabbani, Rabbani filim demek olup, kendisine ilim ve hikmet verilmis, ilmi ile amel eden, ilim ve amel bakimindan eksiksiz ve kamil, olgun alim demektir. Hicri ikinci bin yilin müceddidi yenileyicisi olmasindan dolayi Müceddid-i elf-i sani, ahkani-i Islamiye ile tasavvufu birlestirmesi sebebiyle Sila ismi verilmistir. Hazret-i Ömerin soyundan oldugu icin de oraya nisbetle, Serhendi denilmistir. Bütün bu vasitlarlyla birlikte ismi, imam-i Rabbani Müceddid-i elf-i sani Seyh Ahmed-i Faruki Serhendidir. Babasi ve dedelerinin hepsi, zamanlarinin büyük alimleri, salih ve faziletli kimseleri idile .Babasi Abdülehad Efendi din ve fen ilimlerinde yetismis, ve en son mertebeye ulasmisti.
