Merhaba, ben iri gözlü pofudugun annesiyim. Citir teyzesiyle ogluma masallar yazdik. Hayat; ben ile ogluma buz pisti seklinde armagan edilmisti. Kayip düsmek icin her seferinde, ukalaca, sinsice kahkahalar atmak icin kurgulanmisti sanki. Evet, belki düstük, belki kirildik ama yenilmemek icin bir o kadar da savastik. Cünkü olmasi gereken güc, yani sevginin gücü ve mücadelede sinirsiz olma istegi bizim elimizde olan bir seydi. Öyle ki, buz pisti olarak bize sunulan bu hayatta patenle kaymak yerine, alcili ayak ve bacaklarla, hüzünle, aciyla, yeri geldiginde sevinc ve kahkahayla, tüm duygulari bir arada yasadik. Cünkü oglumun en önemsiz yaniydi yasadigi kiriklari. Biz anneler özel durumu olan yavrularimizin hayatlarina, ellerinde sihirli degnekleri olan periler gibi dokunarak onlari mutlu edebiliriz. Cünkü sevginin siniri yoktur, doyumsuzdur. Bu gibi özel cocuklara sahip anneler sunu unutmamalidir ki; bizler bu özel cocuklarla anladik sevginin, hayatin gercek manasini. Iyi ki dogdun, iyi ki benim oldun. Eger bir daha gelirsek bu dünyaya, sen yine benim ol ayni sekilde tüm özelliklerinle.