Eylem dünyamizi düzenleyen ahlak ilke ve degerlerin kaynaginin, yapisinin, temel niteliginin ne oldugu ve insanin hangi amac ve gayeler dogrultusunda nasil ve ne sekilde eylemde bulunmasi gerektigi, hem eylemleri üzerinde düsünen, onlari sebep ve sonuclari itibariyla elestirel bir degerlendirmenin konusu yapan sagduyu sahibi insanlarin yanitini aradigi sorular arasindadir. Hem de söz konusu sorular ahlak üzerine rasyonel bir düsünme olarak tanimlayabilecegimiz ahlak felsefesinin etigin de temel problematigini olusturmaktadir. Ahlak felsefesi literatüründe, yukaridaki sorulara verilen yanitlar baglaminda bir teoriler coklugundan söz etmemiz mümkündür. Faydacilik da iste bu teorilerden birisidir. Cok basit bir tanimlamayla faydaciligi, eylem ve fiillerimizin ana motivasyonunun sahip oldugumuz haz ve aci seklindeki temel duygularimiz, amacinin ise mutluluga erismek oldugunu söyleyen etik bir teori olarak ifade edebiliriz. Bu acidan onun mottosu, bilindigi üzere, en fazla sayida insanin en yogun mutlulugudur. Bu mutlulugu belirleyen ya da üreten de, ona göre, faydadan baska bir sey degildir.
