Ilk dönem Osmanli-Türkiye sol hareketi, 1908de kurulan mesruti monarsinin verdigi sinirlar icinde cesitli etnik-din kimliklerin bir arada bulundugu, enternasyonalist bir ruhla bicimlendi. Bu ruh,1908den Ittihat ve Terakki iktidarina, milli iktisat politikalarindan Birinci Dünya Savasina ve savas kosullariyla bicimlendirilmis bir ulus-devletin kurulus evresine cesitli sarsintilarla nakloldu. Bu sürecte enternasyonalist isci örgütlerinden millici komünist örgütlere ve partilere uzanan bir degisimden söz edilebilir. Bu dönemin tarihi bugüne kadar genellikle milli komünist hareketle, milli hükümetin iliskileri ekseninde yazilageldi. Mete Tuncay bu arastirmasinda, sosyalizm cereyaninin kendine özgü refleks ve hareketlerini, imparatorluktan ulus-devlete gecis sürecinde ele aliyor. Selanik Isci Federasyonundan Osmanli Sosyalist Firkasina, Istirakci Hilmiden Mustafa Suphiye sol hareketin panoramasini gözler önüne seriyor. Günlük gazeteler, hatiralar, mektuplar, mahkeme kayitlari ve parti arsivleri, yalnizca örgüt ve partilerin degil insanlarin da gercek birer aktör olarak icinde yer aldigi bu arastirmanin zeminini olusturuyor. 1967deki ilk basimindan bugüne, gerek Osmanlinin son dönemi gerek Cumhuriyetin ilk yillarindaki tartismalar icin kendi alaninda temel referans eser haline gelen Türkiyede Sol Akimlar 1908-1925i okurlarimiza sunmaktan gurur duyuyoruz.