Kelam tarihi ve literatüründe, siklikla rastlanilan önyargilar ve toptanci yaklasimlarin bir örnegi olarak, Mutezilenin bütünüyle kerameti reddettigi algisi kismen yerlesmis olsa da tarih bunun aksine sahitlik etmektedir. Nitekim son dönem Mutezilesinde, Mutezil düsüncenin ana temsilcisi Behsemiyyeye rakip olarak ortaya cikan ve Mutezile icerisinde kalici bir parcalanmaya yol acan Hüseyniyye firkasi bu toptanci yaklasimlarin gecersizligini kanitlamaya yetmektedir. Mutezile icerisinde, özellikle felsef düsünceye egilimiyle temayüz eden Hüseyniyye firkasi baskin söylem olan Behsemdüsünceyi elestirerek yeni bir söylemin temellerini atmistir. Böylelikle Mutezile icerisinde Behsemiyyeden farkli bir düsünce ortaya cikmistir. Iste Hüseyniyyenin Behsemiyyeden ayrildigi noktalardan biri de keramet konusudur.Hüseyniyye kerameti kabul ederek asl Mutezil görüsü sarsmis, böylelikle keramet bizzat Mutezil gelenek icerisinde de tartisilmaya baslanmistir.
