Spiritüalitenin isigiyla gözleri kamasmis olanlara onun gölgelerini, karanlikta kalan yönlerini de göstermeyi
amaclayan psikoterapist Robert Augustus Masters böylece gercek bir spiritüel aydinlanmanin yollarini da
ortaya koyuyor.
Spiritüel uygulamanin bir parcasi olarak hayati derinden incelemek gerektigini belirten Masters, fazla
kullanilmamis, adimlanmamis bir yoldan ilerlemeyi önerirken spiritüalite ile psikoterapinin bütünlesmesine
katkida bulunuyor.
Incinmislik, istirap, hiddet, utanc, korku, dehset, yalnizlik, umutsuzluk gibi daha sayabilecegimiz her türlü
olumsuz duygularimizdan kacmamak, uzaklasmamak gerektigini vurgulayan Masters, Bu, icimizdeki cocugu
terk etmek gibi bir seydir. Sözüm ona daha olgun davranmak veya spiritüel yaklasim adina bu kücücük
cocugun acilarindan, caresizliginden uzaklasmaktir diyor.
Acilara dokunmak, hissetmek gerekir. Bunu yapabildigimiz ölcüde daha cok doyum alabilecegimiz, daha
derin ve ayni zamanda daha spiritüel bir hayat yasariz.
Asil mesele olumsuz duygularimizi ifade etmek veya etmemek degildir; onlari nasil ifade etmeyi
sectigimizdir. Örnegin, öfkenin icine sevgi, sefkat, merhamet, saydamlik, canlilik katarsaniz hem onu
dizginleme hem de serbest birakma hali tamamen farklilasir. Böylece spiritüel baypas tuzagina da düsmemis
olursunuz.
Elinizdeki kitap tam da bunu anlatiyor ve spiritüalite alaninda gercekten yeni seyler söylüyor.