Irab, kelime ve cümle terkipleri icerisinde farki alametlerle ortaya cikan ve ifade ettigi konumlarla cümlenin anlamsal yorumuna etki eden bir nahiv olgusudur. Arap gramerinde, kelimelerin sonlarinda bir amil sebebiyle gerceklesen degisikliklere irab denmektedir. Araplar, kelimelerin sonlarini belirterek yani irabli bir sekilde söylüyorlardi. Bu acidan irab, dilbilimsel bir kalip icinde nahiv olgusu olarak ifade edilmezden önce Araplarin dillerinde kullanilagelen bir dil olayidir. Bu kitap, irabin anlamla ilikisine, lugav ve sözdizimsel anlamdan farkina deginmektedir. Irab olgusunun Arap dilinde islevsel anlami gösterdigini ifade etmektedir.
