Elimin degdigi, bir zamanlar elinin degdigi her belge Eski Sokaka götürüyor beni. Kömür faturalari, dogup büyüdügüm ahsap evin oturma odasina, üzerinde eski bir caydanligin fokurdadigi sobaya, yanan odun kömürün citirtilarini dinleyerek uykuya dalislarima; Pencere oyununun taslaklari, hep ayni pencerenin önünde oturup sokaktan gelip gecenleri izleyerek günleri tüketen felcli anneanneme; okul defterlerimizin bir yüzü bos kalan sayfalarina not aldigin dizeler, sokagin devamindaki ilkokuluma, o sokakta neler yasandiysa hepsine

Bir Roman Kadar Uzun, basarili bir yazarin hayatina degmis isimlerden olusan, siralamasi karisik bir sözlük aslinda. Behcet Necatigilin tertemiz anisiyla baslayip sairin evine konuk olan edebiyatcilarin arasina katiliyor, orta halli bir memuryazar ailesinin mütevazi yasam ve güzellik ugrasini hayranlikla okuyoruz. Sonra baska yazarlar giriyor hayatimiza. Kamuran Sipalden Sait Faike, Adalet Agaoglundan Siegfried Lenze uzanan anilar, tanikliklar, asina oldugumuz ya da hic bilmedigimiz hayatlar.

Gülten Akinin dedigi gibi biraz Bir roman kadar uzun bu tümce Sonra iste yaslandim.

Elinizdeki kitap, Eski Sokaktan dünyaya dogru genisleyen bir harita. Bir yazari yazar yapan sairler, yazarlar, arkadaslar hepsi haritada bir noktada bize gülümsüyor