Met "De invasie van de mutante kwallen" ondertekent de Spaanse romanschrijver Francisco Angulo een zenuwslopende uchronie die herinnert aan de grote sciencefiction van Jules Verne. Onder het futuristische oppervlak schuilt echter een verbazingwekkend diepgaande filosofische reflectie.
Vanaf het begin sleept de lezer de lezer mee in een apocalyptisch universum waarin een invasie van mutante kwallen het voortbestaan van de mensheid bedreigt. Gaandeweg krijgt het verhaal epische allure naarmate het mysterie dikker wordt. Waar komen deze wezens vandaan, opgedoken uit de afgrond? Wat is dit dodelijke virus dat ze verspreiden?
Met beheerst meesterschap over de spanning onthult de auteur mondjesmaat informatie, waardoor het verhaal van begin tot eind zenuwslopend blijft. Elke nieuwe wending voegt verrassingen toe aan dit kwaadaardig opgebouwde rampscenario.
Maar achter de koortsige vertelling gloort een verontrustende reflectie over de toekomst van onze beschaving. Want deze invasie uit zee is niet meer dan een allegorie voor de gevaren die de mensheid bedreigen, of het nu gaat om opwarming van de aarde, pandemieën of de zelfvernietigende waanzin van de mens.
Zo peilt de romanschrijver scherpzinnig de grootsheid en ellende van de menselijke natuur. Wat gebeurt er met onze waarden wanneer we met onze rug tegen de muur staan? Zijn we in staat om ons eigenbelang op te offeren voor het algemeen welzijn? Zoveel duizelingwekkende vragen, opgeworpen met een fascinerende scherpzinnigheid.
In formeel opzicht maakt deze uchronie indruk door haar technische beheersing. De auteur jongleert virtuoos tussen wetenschappelijke anticipaties van verbazingwekkende precisie en lyrische ontboezemingen waardig aan Vergilius. De lezer laat zich meeslepen, verwonderd, door deze futuristische odyssee vol droomachtige visioenen.
Met deze visionaire roman schaart Francisco Angulo zich waardig in het kielzog van Jules Verne en andere grote schrijvers van de anticipatieliteratuur. Maar deze schijnbare klassieke stijl verhult in werkelijkheid een verbazend moderne en diepgaande reflectie.
Laten we de verschillende aspecten bekijken die de kracht en originaliteit van dit meesterwerk vormen.
Allereerst doet de door de auteur gekozen uchronische setting denken aan bepaalde grote klassiekers uit het genre, te beginnen met Vernes baanbrekende roman Twintigduizend mijlen onder zee. Net als kapitein Nemo's Nautilus dient het Hesperides-schip hier als decor voor een futuristische odyssee vol avonturen. Angulo weet dezelfde beklemmende en mysterieuze sfeer te recreëren die aan boord heerste van Vernes onderzeeër.
Maar in tegenstelling tot zijn illustere voorganger situeert de Spaanse romanschrijver zijn verhaal in een veel nabijere toekomst, nog maar nauwelijks gefantaseerd. Dit subtiele uchronische kader verleent het verhaal een onrustbarende geloofwaardigheid. Alles lijkt mogelijk in deze futuristische wereld die zich al over een paar decennia zou kunnen voordoen.
Uit deze temporele nabijheid vloeit een existentiële bevraging voort van brandende actualiteit. Want achter het zenuwslopende plot draait het juist om onze toekomst.
