Sarmasiklarin bizi bir arada tuttuguna inanmak istiyorum. Onlarin doganin örtüleri oldugunu söylemistin. Örtüler iplerden yapilir. Sarmasiklar ayni zamanda doganin ipleri olabilir ve bizi birbirimize baglayabilir. Zincirler gibi degil üstelik. Zaten isteyerek yan yana durdugumuz icin aramizda bir sarmasik büyütebiliriz. Ben, Hare Arikan, ask hakkinda cok düsünmüstüm. Buldugum her ask romanini okurken de, birbirini sevdigine emin oldugum ciftleri merakla izlerken de tek yaptigim bazi cevaplar aramakti. Tasvir edilen hislerin gercekte nasil olabilecegini hayal etmek icin cok ugrasiyordum ve ugrastikca bütün bunlar masallardaki Kaf Dagi gibi bir mite dönüsüyorlardi. Ta ki hayatima Can Bora Saricali adinda bir adam dalip bütün dengemi altüst edene dek. Yasadigi hicbir sehre sigmayan ve sürekli yollarda olmayi seven köksüz, bagsiz bir adamla bütün hayatini mantik düzleminde yasamayi tercih eden, maceradan uzak durmayi secen bir kadinin ortak noktasi ne olabilirdi Can Borayi ve ona kapilirsam kiyisindan düsecegim ucurumu görmezden gelmek, bütün bunlardan uzak durmak zannettigim kadar kolay olacak miydi Peki ya sarmasiklar Ikimiz arasinda büyüyüp bizi sonsuza dek birbirimize baglamak icin etrafimizi sararlarken onlari durdurmak mümkün olabilir miydi