O sabah tüm yerel gazetelerde ayni haber yaziyordu Savas Kiratli, dün gece saatlerinde hayatini kaybetti.

Katili, on yedi yasinda genc bir kizdi fakat bu gercegi Savasin kardesi Aybars disinda hic kimse bilmeyecekti. Ailesi dahil herkes, Savasin kendi yasamina son verdigini zannedecekti cünkü ölümünün perde arkasinda karanlik bir sir gizliydi.

Savasin öldügü gece, ölümüyle ilgisi olan iki adam sirra kadem basmisti. Geride yalnizca Savasin katili, kendini doktor olmaya adayan fakat bileklerine takilan kelepcelerle demir parmakliklarin ardina hapsolan Berzah Duman ve Savasin Aybarsa yazdigi bilmece gibi bir mektup kalmisti

Hayati darmadagin olan Berzah, yasananlari geride birakma karari almisti ama o mektubun gizemini cözebilecek tek kisi oldugunun farkinda degildi. Iceriden cikacagi güne dek Aybarsin onu bekleyeceginin de

Karsi karsiya geldikleri gün tehlikeli bir tuzaga düseceklerdi ama asil tuzagi kader kuracakti.

Cünkü onlar asla bir araya gelmemesi gereken iki yabanciydi ama öyle kalamayacaklardi.

Ellerimin ödemesi gereken bir bedel vardi, dedi gözlerimin icine bakarak. Sizisi hala yanagimda demistin, ben de bu saatten sonra derim ki yarasi hala avuclarimda.

O, aciyi hissetmeyen bir adamdi.
Bense acinin ta kendisiydim.
Ruhum ona fazlasiyla yabanciydi.
Ne kadar kacmak istesem de bazi geceler kalbim ona siginirdi.
Farkina varmazdim...
O gecelerin sonumuz olacagini bilemezdim.
Savasmak istedigimde ise gec kaldim.
Gecmis bir girdap gibi cekecekti bizi icine,
Yasananlarin agirligi bir cig gibi cökecekti üzerimize...
Kacamayacaktik.
Baslangicta iki yabanciydik
Ama öyle kalamayacaktik.