Yilin en kisa gününde, yollari Ankaradaki bir köskte habersizce kesisen Emsile ve Hevalin öyküsünün pesine düsen Hepimizin Yarasinda, yersiz yurtsuzluga, dilsizlige, vatansizliga, irkciliga, toplum baskisina icten bir taniklik. Attila Senkon, tüm parcalari zamanla yerine oturan bir yapboz misali kurguladigi anlatida, hangi evde, mahallede, cografyada gectigi fark etmeksizin ortak yaralara sahip oldugumuzu bize animsatirken, herkesi usulca kendi yarasini düsünmeye cagiriyor.
Meknuze Dersimde basima gelen olay icin
Emsileyi itham ediyor hala.
Halbuki o yaradan benim kadar kendi de mesul.
Zira dizimde bir nisan gibi tasidigim yara
yalniz benim degil hepimizin yarasi.
