Ebu Yakup Sekkaki Miftahul-Ulum adli eseriyle Arap belagatinde cigir acmis bir dilbilimi alimidir. Müellif ve eseri, DoguHarezm belagat ekolünün teorik ve sistematik yaklasimini temsil etmektedir. Sekkaki bu eserinde dil ilimlerini ilmül-edeb kavrami altinda tasnif etmistir. Bu baglamda ilmül-edeb; sarf, nahiv ve belagat ilimlerini kapsamaktadir. Sekkaki, istikak, sarf ve nahiv gibi gramer konularini inceledikten sonra belagati meani ve beyan seklinde iki ana bölüm olarak tasnif etmistir. Onun bu tasnifi sonraki dönemlerde temel bir sablon olarak kabul edilmistir. Bunlarin disinda -belagat ilmine bagli olarak- istidlal, had, aruz, kafiye ve siir gibi dil ve edebiyat ilimlerine de deginmistir. Müellif, böylece kavramsal ve teorik düzeyde belagati ayri bir ilim olarak yetkinlestirmistir. Bunu yaparken mantik ilminin kavram, tanim, önerme ve tasnif yönteminden de faydalanmistir.Bu calisma, Sekkakinin gramer ve belagat anlayisina isik tutmayi hedeflemektedir. Eserde, alaninda uzman akademisyenlerin hazirladigi on bir bölüm yer almaktadir. Bu baglamda Ebu Yakup Sekkakinin hayatina, ilm kisiligine, dil ilimlerindeki yerine, sarf, nahiv ve belagat meani, beyan, bedi anlayisina ayrintili olarak yer vermektedir. Bunlarin yani sira Sekkakinin fesahat ve icaz anlayisi, belagat tasavvurunda mantik-belagat iliskisi, klasik ve cagdas dönemlerde kendisine yöneltilen elestiriler ve degerlendirilmesi eserde tartisilan diger konu ve hususlardandir.