Ölüler Kitabi bircok bakimdan eski Misirlilarin inancinin gercege uygun bir ifadesidir. Kitap, ayni cikis noktasina sahip olmayan kisimlardan ve parcalardan da olusuyor. Büyük bir kismi kesinlikle Heliopolis kökenli olmakla birlikte Abydosa ait parcalar da bulunmaktadir.
Eserin tamaminda, Misir dininde oldugu gibi, ne kesin bir sistem ne de kesin olarak belirlenmis bir düzen vardir. Ölen kisinin kendisinden önceki yasaminin tüm asamalarinin bir tasvirini sunar, ancak kendisi icin vazgecemeyecegi kesin bir plan belirlenmemistir. Bazi kisimlarda doktrin tamamen panteisttir, yani her seyin, her seye nüfuz eden Varlik tarafindan özümsenme durumunu ögretir ve bu Varlik ile özdeslesme, ölen kisinin ulasmayi arzuladigi ideali olusturur.
Ölüler Kitabinin icerdigi fikirlerdeki bu cesitlilik, kitabin özel ilgi alanlarindan birini olusturmaktadir, ayrica bu kitap Nil kiyilarinda kurulmus cok sayida yerel kültün yani sira tüm ülkeye yayilmis neredeyse tek dini unsuru icermektedir. Memphiste bulunan bir Ölüler Kitabi, Thebeste bulunanla aynidir; Ptah ve Amen, belki de bu tanrilardan birinin hizmetinde olan ölü kisinin unvanlari disinda metinde yer almamaktadir, ancak yine de bu iki büyük sehrin tanrilari ve onlara yapilan ibadetler hicbir sekilde ayni degildir.
