Agini alabildigine genis atiyor Yunus Aksoy. Anlattiklari cografi olarak tek bir ülkeye degil, eski yeni ayirmadan bütün dünyaya, gezegenin bütün hallerine dair. Gecmisle gelecek arasinda hic durmadan titresen, birbirine teyellenen hikayelerin altini cizmek icin bu yöntemi tercih etmis olmali. Cünkü bu sayede zaman, mekan hatta bütün özneler kolayca onun anlatisinin bulutsu desenlerine dönüsmüs. Bir görünüp, bir kayboluyorlar.
Potosi icin ne yerel denebilir ne de küresel. Iddiasiz bir karincanin dünya seyahatinde tuttugu hunharca dürüst bir seyir defteri sanki bu. Kurulmus bütün düzenlere ince ince sövmeye cesaret eden yalin, bilge bir bakis. Kendi yolunu bilip, o yolda hicbir sey talep etmeden yürümeye ahdetmis vakur bir söyleyis. Övünme payini okura birakarak.