Siyahlara bürünmüs silüetlerin attigi kahkahalar ve naralar böldü geceyi, ardindan ilk bomba yirtti karanligi.
Yüce Ezda, diye bagirarak sicradi kadin ve yatagindan firlayip kostu. Gürültüden uyanmis, iri iri gözlerle ne oldugunu anlamaya calisiyordu cocuklari. Onlari bir cirpida alip disariya kostu. Yüce Ezda, yüce Melek
Tavus, nedir bu basimiza gelenler diye inledi ve Hizla Sengal daglarina kostu.
Toz bulutundan göz gözü görmüyordu. Kacisirken, bir birlerine carpiyor, tökezleyip düsüyorlardi ve ISID DAIS cetelerinin kullandigi araclar üstlerinden geciyordu.
Birer mücevher gibi parlayan iri yildizlarin altinda yaslilarin beddualari, cocuk aglamalarina, kadinlarin havar seslerine karisiyordu. Havar yüce Ezda, havar, diye yalvariyordu kacisanlar ve bu yakarislari kimse duymuyordu
