Bursali Mehmed Muhyiddn Üftade, Dvan-i Ilahiyat adli eserini samimi ve sade bir Türkce ile insanlarin gönül ve ruh dünyasini aydinlatmak icin didaktik amacli olarak kaleme almistir.
Hece ve aruz vezniyle kaleme alinan Dvan-i Ilahiyattaki yürek titreten siirler, genis halk kitleleri tarafindan rahatlikla anlasilabilecek bir özellige sahiptir.
Söz konusu siirlerin din-tasavvuf unsurlar bakimindan genel bir degerlendirmeye tabi tutulmasi ve divan metninin mevcut bazi nüshalar isiginda gözden gecirilerek yeniden tespit edilmesinden ibaret olan bu calisma ile tasavvuf edebiyati arastirmalarina kücük bir katki sunmanin yaninda merakli genc kusaklara ve halka ulasilmak istenmektedir.
