Insan kan döküyor, zulüm tohumu ekiyor. O halde sonucta savas, aci, yikim ve toplu kiyim bicecek. Insanlik ilerlemeyecek, huzur bulmayacak; mutluluk, özgürlük ve baris yüzü görmeyecek etobur oldugu sürece diye yaziyor Sadik Hidayet, et yemeye yönelttigi elestiriyi insan uygarliginin kapsamli bir elestirisine dogru genislettigi bu carpici kitabinda. Daha saglikli ve bariscil bir uygarliga götürecek yol olarak gördügü vejetaryenligi bilimsel temeli, tarihi ve felsefesiyle beraber ele aliyor.
Modern Iran edebiyatinin büyük ustasi Sadik Hidayet, Vejetaryenligin Yararlarinda vejetaryenligi kisisel bir secim olmaktan öte bir dünya görüsü olarak ele aliyor.
Hayvanlari üzmek ve öldürmek, insanlik seref ve makamina edilmis küfürdür. Hayvanlarin varoluslari, dünyaya gelisleri, oyun ve sevincleri, aci cekmeleri, ana sefkatleri, ölüm korkulari, vücutlarinda uyanan istekler, ölüm ve yazgilari, tümü insaninkine benzer.
