Nanotechnologia, wywodz¿ca si¿ od greckiego s¿owa "nano" oznaczaj¿cego "karze¿", obejmuje manipulowanie materi¿ na poziomie atomowym i molekularnym, zazwyczaj w zakresie 1-100 nanometrów. Ta transformacyjna dziedzina zostäa formalnie nazwana przez dr Nori Taniguchi w 1974 roku i od tego czasu ewoluowäa, obejmuj¿c tworzenie i wykorzystanie struktur, urz¿dze¿ i systemów w nanoskali. W stomatologii nanotechnologia znacznie rozwin¿¿a t¿ dziedzin¿, oferuj¿c ulepszone w¿äciwo¿ci materiäów, ulepszone techniki leczenia i nowe opcje terapeutyczne - ¿¿cznie ksztätuj¿c dyscyplin¿ znan¿ obecnie jako nanodentystyka. Zastosowanie nanotechnologii w stomatologii rozpocz¿¿o si¿ od koncepcyjnego wprowadzenia nanomedycyny przez Roberta A. Freitasa. Nanodentystyka odnosi si¿ do wykorzystania nanomateriäów i nanorobotów do diagnozowania, zapobiegania i leczenia chorób jamy ustnej. Nanomateriäy s¿ szczególnie korzystne ze wzgl¿du na ich niewielki rozmiar, wysok¿ energi¿ powierzchniow¿ i du¿¿ cz¿¿¿ atomów powierzchniowych, co skutkuje doskonäymi w¿äciwo¿ciami mechanicznymi, chemicznymi i biologicznymi.